خرید کفش و برخورد منطقی

چند روز پیش واسه خرید کفش زمستونی با کسرا به  تجریش رفتیم و از اونجایی که

 پاساژ را به خاطر  پله برقیش  دوست داره  به محض رسیدن به اونجا سراغ پله برقی  

 رفت و  اجازه نداد به فروشگاه کفش ببریمش و به من میگفت دستم را نگیر تا خودم تنها 

برم. خلاصه با هزار دردسر و کلی خواهش اونو داخل فروشگاه آوردم من وباباش چند

مدل کفش انتخاب کردیم که خودش هم با ما هم نظر شد وگفت همین مدل را میخوام .تو

فروشگاه یک مبل دسته داری بود که واسه پوشیدن کفش روی اون می نشستند .کسرا

هم که بازی کرده وخسته شده بود روی مبل دسته دار نشست. یک دختر ی هم که بهش

میامد ١٣الی ١٤ سالش باشه روی دسته مبلی که کسرا نشسته بود نشست که بلافاصله

کسرا بهش گفت دختر خانم مگه دسته مبل جای نشستنه اینجا جای دسته.و بلند شدو 

به اون گفت دختر خانم اینجا جای نشستنه و اون دختر هم سرش را زیر انداخت و جای

کسرا نشست  و بابای کسرا و من چون اعتراض کردیم چراباهاش اینطوری صحبت کردی 

گفت من گفتم بیاد روی مبل بنشینه دسته که جای نشستن  نیست. از حرف و کارش که

منطقی بود خوشم آمد  .در واقع با بلند شدن از روی صندلی و جای دادن به اون دختر

هم کار درست را بهش گوشزد کرده بود وهم دلش را بدست آورده بود.