اومدن کسرا به محل کارم به خاطر همکاری وصبوری

زمانی که امتحاناتم را میدادم تصمیم گرفتم به خاطر این همکاری و صبوری  هم به دانشگاه

بیارمش و هم جایزه ای که به اون قول داده بودمو بخرم.

آخرین امتحام بود که  بعداز ظهرش باید قولم را عملی میکردم و منچ و مار پله  میخریدم.و به دانشگاه

میاوردمش صبح روز چهارشنبه بود که با هم به دانشگاه اومدیم و بعد خوردن صبحونه زیر آلاچیق به

دانشکده رفتیم  کلی با همکارها خوشو بش کردو همه از دیدنش خوشحال شدند و کلی تحویلش

گرفتند .

یکروز قبل از اینکه به دانشگاه بیارمش با هم به فروشگاه رفتیم و یک جفت کفش تابستونی خرید کرد

تو خونه بهم گفت مامان فردا خاله ها بهم میگن کسرا کفاشات مبارک منهم گفتم اونهااولین باریه که

مبیننت نمیدونن که این کفشها را نداشتی فکر میکنن قبلا هم میپوشیدی ولی وقتی به همکارهای

من رسید دلش طاقت نداد و به یکی از این خاله هایی که اومده بو ببینتش گفت خاله پس چرا بهم

نمیگی کفشهات مباکه خاله زیبا هم بهش گفت من  قبلا اونو ندیده بودم فکر کردم شاید این کفش ها را

 که  کسراقانع شد و به دیگر خاله هانگفت که چرا بهش  نمیگن  مبارک باشه.

 پسر مرجان هم تو دانشکده بود وقتی با آسانسور به طبقه سوم رفتیم و آبتین را دید خیلی خوشحال

شد و هوای مهد کودک از سرش افتاد آبتین هم تازه از مهد دانشگاه اومده بود و حسابی با هم جور

شده بودند و با کامپیو تراشون بازی کردند و بعد از سا عت کاری هم ما به خونه اومدیم.