محل کار من و شیطنتهای کسرا

اردیبهشت ماه امثال بود که تو کارم جابجایی داشتم و به همین خاطر کسرا هم

دوستان جدیدی واسه خودش پیدا کرد پسر یزرگ مرجان ازکسرا یکسال بزرگتره

  و پسر مارینا هم که مدرسه ای هستش و جند سال بزرگتره . اونها با کوچیکتر بودن کسرا

مشکلی ندارند و کسرا خیلی باهاشون صمیمی شده و یک ثانیه تو اتاق من بند نمیشه

یا پیش آرتین طبقه بالاست که با اسانسور به طبقات بالا میره یا با مانی تو طبقه پائین در حال بازی

با کامپیوتره وقتی هم که پیش دوستاش میره اونها را هم توی اتاقم دعوت میکنه و من باید کامپیوترم

را در اختیارش بذارم تازه بهم میگه مامان بذار در را ببندم تا بتونم کارتون را با دراز کشیدن روی میزت  

ببینم خلاصه حسابی خودشو تحویل میگیره و  نمیذاره که بهش بد بگذره.

با بچه های بزرگتر از خودش خیلی جوره و به اونها خط میده اونروز هم همش به مانی میگفت

بیا بریم اونجا بازی و شیطنت کنیم ،مثلا یکبار یکی از دانشجوها  واسش از دستگاه

نوشابه گرفته بود و از اون به بعد همش میره طبقه پائین و تا نوشایبه از دستگاه نگیره بالا نمیاد

و اونقدر که انتخاب خوراکی واسش مهمه خوردنش مهم نیست و بعضی اوقات یادش میره که بخوره

و بچه های دیگرو هم ترغیب میکنه که از دستگاه خرید کنن .خلاصه هر وقت تو دانشکده گمش کنم

در حال صحبت  با اینو اونه یا یه جایی داره فضولی میکنه اونقدر دستگاه آب سرد کن را دست زد که

تمام آب دستگاه تخلیه شد و مدام از من میپرسید چایی میل داری .

خیلی محل کارمو دوست داره مخصوصا اینکه همه بهش توجه میکنن و محاله تو اتاقی بره

و خوراکی بارونش نکنن و از همه مهمتر اینکه آزادی کامل داره که هر کاری دوست داره بکنه.